Helga vinkona (Einarsdóttir) er ein sú klárasta handavinnukona sem ég þekki. Við kynntumst fyrst á Thimbleberrieskvöldum hjá Virku árið 2003. Við byrjuðum að spjalla og áttuðum okkur fljótt á því hvað við eigum mikið sameiginlegt. Vorið 2006 byrjaði ég að vinna á Verðbréfavaktinni hjá Glitni (nú Íslandsbanka). Ég mætti fyrsta daginn og var vísað í sætið sem ég átti að sitja í… á sama borði og Helga Einarsdóttir, beint á móti hver annarri!! Hehehe, greyjið samstarfsfélagarnir voru kaffærðir í bútasaumsumræðum, hrikalega gaman 🙂

Við erum enn að vinna saman á sömu hæð og á sama sviði þótt við séum ekki í sömu deild og það líður ekki sú vika að við skiptumst ekki á sniðum og sýnum hvor annarri nýjustu handavinnuna. Ég er í fæðingarorlofi núna en heyri samt í Helgu í hverri viku. Hún er komin í sumarfrí og þá fer hún alltaf (nánast) vestur í bústað foreldra sinna. Hún tekur með sér ákveðin saumaverkefni, oftast smáhluti (t.d. litla jólasveina, flöskupoka, buddur…) sem hún saumar í tonnavís. Í ár voru það þessir snilldar þvottaklemmu-pokar. Hún saumaði fullt af þeim og kom svo færandi hendi fyrir síðustu helgi heim til mín og gaf mér einn, heppin ég!

Hún fékk hugmyndina þegar vinkona hennar keypti einn svona handa henni í útlöndum. Helga tók upp sniðið og fann út úr því sjálf (auðvitað) hvernig hún gæti útfært þetta. Síðan var haldið í Góða hirðinn og öll gamaldags herðatré sópuð upp og svo út í garð með herðatrén þar sem þau voru söguð niður til að stytta þau. Það er t.d. gaman að segja frá því að herðatréð í pokanum mínum er frá Hótel Loftleiðum þannig að segja má að ég hafi fengið þýfi að gjöf 🙂

Helga er alltaf með smáatriðin á hreinu og gaf mér pokann með klemmum í og þessa líka sætu klemmu framan á – takk fyrir mig elsku Helga 🙂