[VIÐVÖRUN! ALLT OF SVAKALEGA MARGAR MYNDIR FRAMUNDAN!]
————-
Hjartað mitt stöðvaðist í nokkrar sekúndur fyrir jól!
Ég fékk æðislegt símtal frá frænku minni, henni Heiðu. Heiða er að flytja með fjölskyldu sína til útlanda (nei, það var ekki þess vegna sem símtalið var svona æðislegt!) og hún og mamma hennar, Steinunn frænka, voru svo sætar að hugsa til mín þegar koma átti Singer saumavél langömmu okkar Steinunnar fyrir. Langamma, sem Steinunn frænka er nefnd eftir, hét Steinunn Þórðardóttir og var fædd 17. febrúar 1886 (d. 1974). Samkvæmt heimasíðu Singer var vélin framleidd árið 1937.
Ég man eftir þessari vél inn í svefnherbergi hjá Þórhildi (Tótu) ömmu minni og Baldri afa þegar þau bjuggu ofarlega á Laugaveginum. Ég man eftir að hafa setið á gólfinu fyrir framan vélina og ýtt fótstiginu fram og aftur. Ég man líka þegar læðan þeirra eignaðist kettlinga. Ég var svo heppin að vera í heimsókn þegar kettlingarnir fæddust en amma og afi höfðu útbúið kassa fyrir læðuna undir saumavélinni.
Vélin er svo ótrúlega falleg og mig hefur lengi dreymt um að eignast eina svona… mig óraði ekki fyrir því að ég ætti eftir að fá að hafa saumavél langömmu minnar hjá mér en það gerir vélina einhvern vegin ennþá fallegri.
Ekki er verra að vélin kemur með borði. Í skúffunum er fullt af gömlu saumadóti og svo má þar líka finna box undir aukahluti og lítinn bækling… sko! ég fann m.a.s. leiðbeiningar um hvernig á að stinga bútasaumsteppi í vélinni 🙂
Nú þarf ég að taka vélina í gegn, þrífa hana og smyrja og svo er spurning hvort það eigi að láta gera borðið upp eða leyfa því bara að vera svona með sínum sjarma? Kannski gefur langamma mér hint, ég er a.m.k. viss um að hún fylgist með mér 🙂
Afsakið hvað ég er með margar myndir, mér finnst vélin bara svo óskaplega mikið listaverk að ég gat ekki hætt að mynda hana.
Og nokkrar myndir af veðrinu, því það eru svo sterk skilaboð frá því um að halda sig inni, dáðst að saumavélinni og leika við Dag Frey 🙂
